Nic nie dzieje się bez przyczyny, wszystko zdarza się po coś. Czasem jednak nie jesteśmy w stanie spojrzeć na swoją drogę dalej, niż tylko kilka kroków naprzód. Może dlatego, że kiedy się upada, perspektywa się zmienia, bowiem z dołu widać mniej? „Upadek” ma tutaj o wiele szersze znaczenie, niż porażka. Upadamy, kiedy jesteśmy zaślepieni cierpieniem, wyścigiem szczurów, gonitwą za pieniędzmi, władzą, czy czymkolwiek innym, co nas przerasta.
To, że widzimy rzeczy tylko kilka kroków naprzód z pewnością daje to jakieś poczucie bezpieczeństwa, którego każdy z nas pragnie. Takie podejście do życia - niewątpliwie bardzo potrzebne – nie pozwala zauważyć wówczas niebezpieczeństwa, które często czai się w mroku, kiedy budzą się demony.
I wtedy niezbędny staje się Przewodnik. Ktoś lub magiczne coś, co pozwala nam spojrzeć z innej perspektywy, z góry na wydarzenia, które są trudne. I prawdą jest, że każda wędrówka jest do przebycia z przewodnikiem. Dobrze, jeżeli ktoś taki istnieje, jednak na pewnym etapie życia takim Przewodnikiem staje się własne sumienie, własna hierarchia wartości. Wtedy wszystko staje się proste nawet w sytuacjach skomplikowanych.